Overgangen en transitie

Karien Dijkhuis • 7 november 2025

'Eerst helen, dan spelen'

Jarenlang heb ik volgens een vast stramien gewerkt en protocollen gevolgd. Daarbij was weinig ruimte voor eigen input en creativiteit. En nu ik eindelijk mag, heb ik vaak zoiets van: ‘Help, wat moet ik!’. 

Het is een beetje zoals een vogel die heel lang in een kooi heeft gezeten en die niet weet wat hij met zijn vrijheid aan moet. 


Eén stap 

‘Maar dit wilde je toch?!’ Zal jij je misschien afvragen? Ja klopt, maar er worden nu nieuwe dingen van me gevraagd en dat maakt me soms best even onzeker. Dit vraagt het loslaten van controle en het hebben van vertrouwen. En ik realiseer me daarbij dan ook dat er altijd maar een stap in het nu gezet kan worden.

 

Valkuil

Daarnaast zijn mijn lichaam en geest na jaren van overbelasting ook nog steeds aan het herstellen. Slapen gaat beter, iets meer focus en minder brainfog (ja, ik kom van ver). 

Jarenlang heb ik volgens een vast stramien gewerkt en protocollen gevolgd. Daarbij was weinig ruimte voor eigen input en creativiteit. En nu ik eindelijk mag, heb ik vaak zoiets van: ‘Help, wat moet ik!’. 

Het is een beetje zoals een vogel die heel lang in een kooi heeft gezeten en die niet weet wat hij met zijn vrijheid aan moet. 


Eén stap 

‘Maar dit wilde je toch?!’ Zal jij je misschien afvragen? Ja klopt, maar er worden nu nieuwe dingen van me gevraagd en dat maakt me soms best even onzeker. Dit vraagt het loslaten van controle en het hebben van vertrouwen. En ik realiseer me daarbij dan ook dat er altijd maar een stap in het nu gezet kan worden. 

 

Eerst helen, dan spelen 

Daarnaast zijn mijn lichaam en geest na jaren van overbelasting ook nog steeds aan het herstellen. Slapen gaat beter, iets meer focus en minder brainfog (ja, ik kom van ver). 

"Ik realiseer me dat er

altijd maar een enkele stap

gezet kan worden"

"Ik realiseer me dat er altijd maar een enkele stap gezet kan worden"

Een belangrijke valkuil voor mij is dat ik alles in een keer goed wil doen, maar goed, mag ik daarbij dan ook fouten maken? Mag er ruimte zijn om te spelen? 


Geduld en vertrouwen 

En nu gaat Lilian mij vanaf januari ook nog eens tijdelijk verlaten. Maar wel om een hele mooie reden: Zij is zwanger en zal begin volgend jaar bevallen van haar eerste kindje. Dat wordt ook voor haar een heel nieuw leven, waar ze uiteraard in zal moeten groeien. 

 

Het is echt ‘out with the old en in with the new’. Overgangen en transitie. Dat kost tijd, geduld én vertrouwen dus.   


Liefs,

Karien.

De natuurlijke stroom

door Lilian Dijkhuis • 20 november 2025
“Loop je eigen ritme,” zei je. “In je eigen tijd, want met één stap tegelijk, raak je de weg niet kwijt.”

Hartverbond

door Lilian Dijkhuis • 21 oktober 2025
Hartvolgen betekent: Dat je van binnen voelt dit is wat de liefde dient zo ben ik bedoeld
Woman with glasses smiles outdoors, wearing a purple sweater and green jacket, with natural backdrop.

Een nieuw begin

door Karien Dijkhuis • 7 oktober 2025
Van hamsterwiel naar rust en ruimte en de stap naar samenwerken met mijn zus Lilian. Heb je ooit samengewerkt met familie? Nou, ik kan het iedereen aanraden! Nee hoor, toevallig blijkt het bij ons te werken, maar het is natuurlijk niet weggelegd voor iedereen, dat begrijp ik ook. Vanaf een paar jaar geleden begon de ‘ellende’ 😉. Lilian vroeg periodiek aan mij, of we niet samen konden gaan werken; zij als kunstenaar en ik als ondernemer naast haar. Ze is begiftigd en maakt mooie, kleurrijke werken, maar vond en vindt de commerciële kant ingewikkeld en ondervond dat het haar afhield van het maken van haar kunst. Ik werkte nog als mondhygiënist en was absoluut niet bezig met een carrière-switch. Al knaagde het ergens wel… Stramien Soms hing ik wekelijks bij mijn zus aan de telefoon om mijn hart te luchten. Dat ik zo baalde van het stramien waar mijn werk me toe dwong en dat ik er zo moe van werd. Het voelde alsof ik me bevond in een hamsterwiel, waarbij ik geen uitweg zag, met burned-out achtige klachten als gevolg.